«شش روش برای رفع خستگی و نگرانی و بالابردن نیروی بدنی و روحی»
تهیه و تنظیم: علیرضا رضوی درمیان- تربت جام

خستگی واژه‌ای است که اغلب مولد نگرانی است و یا حداقل شخص را برای نگرانی مستعد می‌سازد، هر دانشجوی دانشکده‌ی پزشکی به شما خواهد گفت: چگونه خستگی نیروی ایستادگی انسان را در برابر احساس نگرانی و ترس می‌کاهد. بنابراین جلوگیری از خستگی منجر به جلوگیری از نگرانی می‌شود.
دکتر چاکسون از این فراتر هم رفته‌است، وی نویسنده کتاب‌هایی در خصوص استراحت و رفع خستگی است، او رئیس آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه شیکاگو می‌باشد. چاکسون که سال‌های درازی از وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق درباره‌ی استراحت به عنوان وسیله‌ای برای درمان بیماری‌ها نموده، اعلام داشته‌است: «جایی که استراحت کامل حکم‌فرما باشد، هیچ گونه حالت عصبی و احساس خستگی نمی‌تواند رخنه نماید.» به زبان دیگر می‌گوید: «در صورت استراحت‌کردن قادر به ادامه نگرانی‌های خود نخواهید بود.»
بنابراین دستور اول رفع نگرانی و خستگی این است که بیشتر احساس کنید، قبل از این‌که خستگی به شما روی آورد، استراحت کنید. چرا این موضوع این قدر قابل اهمیت است؟ زیرا خستگی با تندی عجیبی انباشته می‌گردد. این موضوع در اثر آزمو‌ن‌های بی‌شمار کشف گردیده‌است که حتی مردان جوان –مردانی که در اثر ممارست و تمرین‌های نظامی ورزیده‌شده‌اند- اگر ساعتی ده دقیقه کوله‌پشتی خود را به زمین گذارده و به استراحت بپردازند، بهتر می‌توانند ایستادگی نمایند، از این جهت ارتش آن‌ها را وادار به این کار می‌نماید. و به وسیله‌ی نیرویی که شبانه‌روز مصرف می‌نماید، قادر است 20 تن زغال را به سکویی به ارتفاع سه‌پا برساند. قلب این مقدار کار شگف‌انگیزی را در مدت پنجاه، هفتاد و شاید هم نود سال انجام می‌دهد. پس چطور آن را تحمل می‌کند؟!
رئیس دانشگاه پزشکی هاروارد شرح می‌دهد: بیشتر مردم عقیده دارند که قلب دائماً در کار است، اما در حقیقت پس از هر انقباض استراحت معینی وجود دارد، وقتی نبض در هر دقیقه هفتاد بار می‌زند قلب از هر بیست‌و چهار ساعت نه ساعت را کار می‌کند و کلاً روزانه پانزده ساعت استراحت دارد. در جریان جنگ جهانی دوم، چرچیل که شصت سالگی را پشت سر گذاشته و وارد هفتاد سالگی شده‌بود، قادر بود تا چندین سال روزانه شانزده ساعت کار کند و وسایل جنگی انگلستان را بررسی نماید. رکورد قابل ملاحظه‌ای است. اما سرِّ این کار چه بود؟ روزها تا ساعت یازده در بستر می‌ماند. گزارشات واصله را می‌خواند، دستورات موردنیاز را دیکته می‌کرد، مکالمات تلفنی می‌نمود و کنفرانس‌هایی را تشکیل می‌داد. و پس از صرف نهار یک ساعت به خواب می‌رفت. غروب قبل از خوردن شام دو ساعت می‌خوابید، او خستگی را علاج نمی‌کرد، ضمناً احتیاجی هم به این کار نداشت، بلکه با استراحت زیاد از آن جلوگیری می‌کرد.
دوم: روزانه بعد از نهار نیم ساعت بخوابید، عادت جان راکفلر: موقع خوابیدن اگر رئیس جمهور هم او را پای تلفن می‌خواست، جواب نمی‌داد.
سوم: هرگز جایی که قادر به نشستن هستید سرپا نایستید و اگر جایی که نمی‌توانید بایستید حتماً دراز بکشید و این خیلی در رفع نگرانی مؤثر است. (هوراس مان) پدر علم تعلیم و تربیت، همزمان با تدریس در کلاس درس روی نیمکت دراز می‌کشید و معتقد بود که معجزه‌آسا است.
چهارم: این که زیاد روی صندلی ننشینید و انرژی زیادی را صرف نکنید.
پنجم: اگر روزانه ظهر نتوانستید چرت بزنید لااقل یک ساعت پیش از صرف غذای شبانه دراز بکشید و این کار ساده‌ای است و اثرش 4567 مرتبه بیشتر از یک ساعت استراحت طولانی است. با این کار می‌توانید روزانه یک ساعت بر ساعات عمر خود بیفزایید، چطور؟! به این علت که ساعت خواب بعد از ظهر به اضافه‌ی شش ساعت خواب شبانه که مجموعاً هفت ساعت می‌شود، برای حال شما مفید‌تر از هشت ساعت خواب یکسره و بلاانقطاع است.
ششم: بعد از هر نوبت کارکردن مدت کمی استراحت کنید. یک کارگر در صورتی که وقت بیشتری به استراحت بپردازد، کار بیشتری می‌کند، این آزمایش روی کارخانه‌ی فولادسازی انجام شد و نتیجه مثبت داد. هر کارگری که پشت سر هم کار می‌کرد در روز 5/12 تن آهن را بار کامیون می‌نمود ولی چون مقداری استراحت و بعد کار می‌کرد دیدند روزانه 47 تن آهن را سوار کامیون می‌کند، یعنی چهار برابر کار روزانه یک کارگری که بدون استراحت کار می‌کرده‌است.
لذا به صورت متوالی استراحت کن، همانند قلب خود، پیش از آنکه احساس خستگی کنی به استراحت بپرداز، و بدین منوال روزی یک‌ ساعت به عمر خود بیفزا.